Elementum

31. Cornix cornici nonquam confodit ocellum.
Wrona wronie oka nie wykole.

32. Corvus oculum corvi non eruet.
Kruk krukowi oka nie wykole.

33. Concordia parvae res crescunt, discordia maximae dilabuntur.
W zgodzie małe rzeczy wzrastają, w niezgodzie największe się rozpadają.

34. Canimus surdis.
Rzucać perły przed wieprze. Dosł. Śpiewamy głuchym.

35. Canis caninam non est.
Pies nie je psiego mięsa.

36. Canis fidelis.
Wierny pies.

37. Canis mortuus non mordet. (Stefan Batory)
Zdechły pies nie kąsa.

38. Canis timidus vehementius latrat, quam mordet.
Bojaźliwy pies mocniej szczeka, niż gryzie.

39. Cantetur toto nomen orbe meum. (Owidiusz)
Niech cały świat sławi moje imię.

40. Canticum canticorum (tytuł księgi Starego Testamentu) Pieśń na pieśniami.

41. Cantilenam eandem canis.
Śpiewasz stale tę samą piosenkę. (W koło Macieju.)

42. Cantus cycneus.
Łabędzi śpiew. (tj. Ostatnie dzieło, przedśmiertna praca lub głos wieszczy).

43. Cantus Sirenarum.
Syreni śpiew. (tj. Podstępny, przynoszący zgubę).

44. Capienda rebus in malis praeceps via (e)st.
W nieszczęściu należy obierać drogę ryzykowną. (Tonący brzytwy się chwyta).

45. Capitalis poena.
Kara śmierci.

46. Caput mundi.
Głowa świata.

47. Carbone nigrior.
Czarniejszy (-sza) od węgla.

48. Carere patria intolerabile est.
Być pozbawionym ojczyzny to nie do zniesienia.

49. Cari rixantur, rixantes conciliantur.
Kochankowie się kłócą, a skłóceni godzą. (Kto się czubi, ten się lubi).

50. Caritas et pax.
Miłość i pokój.

51. Caritas patriae (Długosz).
Miłość do ojczyzny.

52. Carius est carum, si praegustatur amarum.
Słodkie jest słodsze, jeśli wcześniej skosztuje się gorzkiego.

53. Carmina morte carent.
Wiersze nie umierają. (Poezja jest nieśmiertelna).

54. Carminibus vives tempus in omne meis (Owidiusz z wygnania do żony).
Będziesz żyła zawsze w moich pieśniach.

55. Carpe diem, quam minimum credula postero (Horacy)
Chwytaj dzień, jak najmniej ufając przyszłości.

56. Carpe viam, donec venias, ad flumnis ortus. (Owidiusz "Metamorfozy").
Pokonuj drogę, dopóki nie dojdziesz do początku strumienia.

57. Carpe vi(am) et susceptum perfice munus (Wergiliusz).
Ruszaj! Idź swoją drogą i dokończ podjęte zadanie.

58. Carpite florem, qui nisi carptus erit, turpiter ipse cadet (Owidiusz "Ars amandi").
Zrywaj kwiaty - gdy nie będą zrywane, nędznie same opadną. (przenośnie: kwiat to kobieta).

59. Cast(a) ad virum matrona, parend(o) imperat (Pubilius Syrus).
Porządna żona, słuchając męża, rozkazuje mu.

60. Casta (e)st quam nemo rogavit (Owidiusz "Ars amandi").
Niewinna jest ta, której nikt nie pragnął.

<< poprzedni następny >>