Perfectum

Perfectum wyraża czynność przeszłą dokonaną, ukończoną; może także wyrażać czynność skończoną, której skutki trwają.

I. Indicativus perfecti activi
- tryb orzekający czasu przeszłego dokonanego strony czynnej

Perfectum (czas przeszły dokonany) ma różne tematy oraz inne końcówki osobowe. Ponieważ od tematu perfectum tworzy się plusquamperfectum i futumrum exactum, należy wymieniając formy podstawowe czasownika dodawać obok pierwszej osoby praesentis i infnitiwu pierwszą osobę perfectum, np:
scribere - pisać --> scribo, scribere, scrips-i
W tym konkretnym przypadku tematem perfectum jest scripis.
Jeżeli połączymy temt perfectum z końcówkami osobowymi, to w perfectum czasowników wszystkich koniugacji wystąpią zakończenia:

Os.Singularis:Pluralis:
1.-i
-imus
2.-isti
-istis
3.-it
-erunt (lub forma ere)

Koniugacja I i II
Infinitivus praesentis passivi

dare - dawać
dedi - dałem
Indicativus praesentis passivi

os.SingularisPluralis
1.dedidedimus
2.dedistidedistis
3.dedit

dederunt
lub dedere
- bezokolicznik czasu teraźniejszego strony biernej:
videre - widzieć
vidi - widziałem
- tryb orzekający czasu teraźniejszego strony biernej:
os.SingularisPluralis
1.vidividimus
2.vidistividistis
3.vidit

viderunt
videre

Koniugacja III i IV
Infinitivus praesentis passivi

scribere - pisać
scripsi - pisałem
Indicativus praesentis passivi

os.SingularisPluralis
1.scripiscripimus
2.scripistiscripistis
3.scripit

scriperunt
lub scripere
- bezokolicznik czasu teraźniejszego strony biernej:
audire - słuchać
audivi - słuchałem
- tryb orzekający czasu teraźniejszego strony biernej:
os.SingularisPluralis
1.audiviaudivimus
2.audivistiaudivistis
3.audivit

audiverunt
audivere

II. Indicativus perfecti passivi
Tryb orzekający czasu przeszłego dokonanego strony bernej, perfectum passivi, składa się z participium perfecti passivi i z praesens słowa posiłkowego esse.
np. ornatus sum - zostałem ozdobiony,
missi sumus - zostaliśmy wysłani.

Nie podaję wzorów wszystkich koniugacji, gdyż w odmianie nie występują żadne różnice, należy jedynie znać supinum danego czasownika i utworzyć od niego participium perfecti passivi.

Za Lidią Winniczuk "Lingua Latina".