Przymiotniki

Deklinacja II.

Do deklinacji II należą przymiotniki o temacie zakończonym na samogłoskę -o (która wyraźnie występuje w gen. plur.). Przymiotniki zakończone w nom. na -us i -er są rodzaju męskiego, zakończone na -um są rodzaju nijakiego. Wszystkie przymiotniki drugiej deklinacji niezależnie od rodzaju mają w gen. sing. końcówkę -i.
Jako przykład podaję odmianę przymiotników albus, albi - biały (rodzaj męski); aeger, aegri - chory(rodzaj męski); album, albi - białe (rodzaj nijaki):

Casus:SingularisPluralis
N.albusalbi
G.albialborum
D.alboalbis
Acc.albumalbos
Abl.alboalbis
V.albe!albi!

Casus:SingularisPluralis
N.aegeraegri
G.aegriaegrorum
D.aegroaegris
Acc.aegrumaegros
Abl.aegroaegris
V.aeger!aegri!

Casus:SingularisPluralis
N.albumalba
G.albialborum
D.alboalbis
Acc.albumalba
Abl.alboalbis
V.album!alba!

We wszystkich deklinacjach, zarówno w singularis jak i pluralis rzeczowniki i przymiotniki mają vocativus taki sam jak nominativus. Jednak nie ma reguły bez wyjątków - i w tym wypadku wyjątkiem są rzeczowniki i przymiotniki dekl. II zakończone w nom. sing. na -us, które w voc. sing. mają końcówkę -e:
albus - biały; albe! - biały!
severus - surowy; severe! - surowy!

Zestawienie przymiotników deklinacji I i II.

<< poprzedni następny >>