Musis amicus tristitiam et metus
[Carmina I 26]- Horacy
Musis amicus tristitiam et metus
tradam protervis in mare Creticum
portare ventis, quis sub Arcto
rex gelidae metuatur orae,
quid Tiridaten terreat, unice
securus. O quae fontibus integris
gaudes, apricos necte flores,
necte meo Lamiae coronam,
Piplea dulcis. Nil sine te mei
prosunt honores; hunc fidibus novis,
hunc Lesbio sacrare plectro
teque tuasque decet sorores.
|
[Pieśń I 26]
Przekład: Ida Wieniawska
Muz ulubieniec, i żałość, i trwogę
Wichrom porywczym zdam, by je pognały
Precz ponad morze, ni się troskać mogę,
Że gdzieś się sroży zuchwały
Władca północy w lodowatej przestrzeni,
Że przed czymś Party drżą. O słodka Pierio!
Mojemu Lamii słoneczny spleć wieniec
Z kwiatów, co miłą woń sieją.
Bez ciebie niczym uczcić go nie zdołam.
Ty go wysławiaj, nowy złóż poemat!
Ty pośród siostrzyc muzycznego koła
Na lutni wygraj mu pienia.
|
